Diodun temel işlevi, elektrik akımının bir yönde serbestçe akmasına izin verirken diğer yönde akımın akışını engellemektir. Yani, elektrik akımı, diyotun "ileri yönde" dediğimiz yönde serbestçe geçebilirken "ters yönde" geçemez.
Diyot, ileri yönde akım geçişine izin verirken ters yönde akım geçişini engeller. İleri yönde akım, P-tipi yarıiletken tarafından N-tipine doğru serbestçe akar, çünkü elektronlar ve pozitif yükler arasında birleşme olur. Ancak ters yönde akım, P-tipi tarafındaki pozitif yüklerin N-tipi tarafındaki negatif yüklerle birleşmesini engeller, böylece akım geçişini önler.
Bir diyot, genellikle yarıiletken malzemelerden yapılmıştır. Bu yarıiletken malzemeler genellikle silikon veya germanyum gibi elementlerden oluşur. Diodun temel yapısı, "PN bağlantısı" olarak adlandırılan iki bölümden oluşur: P-tipi ve N-tipi yarıiletkenler. P-tipi, pozitif yüklü elektron eksikliği içerirken, N-tipi negatif yüklü fazla elektron içerir. Bu iki bölge arasındaki sınır, "PN bağlantı noktası" olarak adlandırılır.
Dolayısıyla, diyotlar elektroniğin temel taşlarından biridir ve birçok elektronik cihazın düzgün çalışmasını sağlayan önemli bileşenlerdir. İleri ve ters yönde akım geçişini kontrol etme yetenekleri, elektronik devrelerin verimli çalışmasına ve istenen işlevleri gerçekleştirmesine olanak tanır.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.